Kardiologija je dio interne medicine koja se bavi dijagnostikom i liječenjem bolesti srca i krvnih žila.
Jedan od najvećih zdravstvenih problema u svijetu i kod nas čine kardiovaskularne bolesti koje su i najčešći uzrok i oboljevanja i umiranja.
Oboljevanje i posljedice KV bolesti biće značajno manje ako je primarna prevencija bolesti dobra a to podrazumijeva sve mjere koje imaju da spriječi nastanak bolesti,da se eliminišu faktori rizka koji uzrokuju bolest.
Sekundarna prevencija znači liječenje već postojeće bolesti i sprečavanje njenog pogoršanja,recidiva itd.
Klinička praksa podrazumjeva u tom cilju niz dijagnostičkih i terapijskih procedura kako bi se spriječio nastanak ili razvoj KV bolesti koje obuhvataju:
hipertenzije,koronarne bolesti,infarkta,arteriosklerozu,poremećaja srčanog ritma,srčane slabosti,bolesti srčanih zalisaka, bolesti ks srca i ostalih KS, upalnih stanja srca i perikarda…
USLUGE KARDIOLOGIJE:
-kardiološki pregled sa EKG-om;
-ultrazvučni pregled srca sa kolor dopplerom;
-test opterećenja srca (ergometrijski stress test) ;
-24 -satni Holter EKG
-24-satni Holter krvnog pritiska i pulsa.
KARDIOLOG je subspecijalista za bolesti srca.
Pregled podrazumijeva:
-razgovor sa pacijentom u okviru anamneze,
-fizikalni auskultatorni pregled srca i magistralnih krvnih sudova,auskultacija pluća i opšti internistički pregled,sagledavanje općeg statusa,mjerenje krvnog pritiska i pulsa na obe ruke,EKG snimak i njegova interpretacija,interpretacija lab. i drugih nalaza i medic.dokumentacije,postavljanje dijagnoze i određivanje terapije.
Postupak je sličan kod pacijenata kojima je potrebno odobrenje kardiologa ili interniste ili pulmolga za operaciju ili davanje anestezije.
EKG je neinvazivno snimanje električne aktivosti srca kroz kožu grudnog koša pomoću standardizovanih elektroda ili odvoda koji se postavljaju na grudni koš i ekstremitete.
EKG snimak pokazuje srčanu
frekvencu i ritam srčanih otkucaja,srčanu osovinu,veličinu srca i gotovo sva srčana oštećenja,obolenja koronarki i srčanih krvnih sudova, srčane ovojnice,poremećaje elektrolita, nekih hormona itd.
UZV SRCA
Ultrazvuk srca ili ehokardiografija je slikovna pretraga srca kojom se može dobiti informacija o izgledu i funkciji različitih srčanih struktura. Metoda je bezbolna, nije štetna, bez rizika i kontraindikacija, pa se stoga može ponavljati više puta. Izvodi se tako što se ultrazvučna sonda prisloni na grudni koš pacijenta koji leži na lijevom boku sa desnom rukom spuštenom niz tijelo,a lijevom iznad glave.
UZV metodom se mogu dobiti slijedeće informacije:
-dimenzije srčanih struktura (obje pretkomore i komore, debljina srčanog mišića, promjer ulazne aorte)
-ukupna snaga srčanog mišića
-srčani zalisci (izgled i funkcija odnosno eventualno suženje ili propuštanje zalizaka)
-pregrade između pretkomora i komora i postojanje drugih prirođenih srčanih mana
-stanje srčane ovojnice odnosno perikarda
-prisustvo neželjenih tvorbi unutar srčanih šupljina (ugrušci, dobroćudni ili zloćudni tumori)
Informacije dobijene ovom metodom od velikog su značaja u postavljanju pravilne dijagnoze (angina pectoris ili preboljeli infarkt) i odluke o daljnjem liječenju.
ERGOTEST
Test opterećenja-ergometrija je nezaobilazna pretraga za procjenu stanja krvnih sudova srca (koronarni krvni sudovi), za funkcionalnu sposobnost kardiovaskularnog sistema, za procjenu značaja aritmija, za kretanje krvnog pritiska i pulsa tokom opterećenja.
Test se radi na ergo – biciklu.
Test se prekida po procjeni ljekara kada se dostignu određeni parametri testa ili ako dođe do značajnijeg poremećaja nekih od praćenih parametara ili stanja pacijenta.
Poslije testa nastupa faza Ricoveri gdje se odmah može raditi tzv. STRESS EHO ili ultrazvuk srca poslije opterećenja čime se sagledava da li ima poremećaja pokretljivosti neke od srčanih struktura poslije napora. Smanjena pokretljivost srčanog zida znači da je dotok oksidovane krvi i ishrana toga dijela srca slabija. Koronarka koja snadbijeva to područje je djelimično sužena, na mjestu ožiljka poslije infarkta ostaje trajno nepokretno područje srčanog mišića koje ćemo najvjerovatnije jasnije vidjeti par minuta poslije stresa.
U ovoj fazi još neko vrijeme se pacijent prati do povratka parametara u početno stanje.
Najčešća indikacija za ergometriju je dijagnostika angine pectoris i praćenja kardiološkog statusa kod različitih srčanih oboljenja.
Ergometrija se radi i kod ljudi koji imaju tegobe i kod onih koji to nemaju ali obavezno treba da je rade:
- svi koji se počinju baviti rekreacijom ili sportom čak i mlađe osbe,
- svi sportisti i mlađe osobe koji imaju faktore rizika i familijarnu opterećenost…
Ponavljanje ergometrije vrši se najčeće nakon određenog vremenskog perioda.
Rizici kod ergotesta postoje a procjenjuje ih sam ljekar koji izvodi test.
HOLTER EKG-a je aparat koji pacijent nosi kući 24 sata do više dana kada se kroz tri ili svih 12 odvoda registruje EKG snimak sa svim poremećajima koji se jave u tom periodu.
Ono što se najčešće registrujemo u HOLTERU EKG-a je:
-vrsta ritma srca
-frekvenca srca,
-postojanja pauza srca većih od 2 sec ili 2,5 sec,VE i SVE,PQ,ST epizode,QRS kompleksi…
Zbog srčanih pauza većih od 2,5 sekunde ili totalnog bloka pacijenti padaju i gube svijest na kratko.Zbog toga budu povređeni, dožive moždani udar ili ishod bude fatalan.
Holterom EKG će se dijagnosticirati takve i druge poremećaje u srčanom radu pa će se preduzeti odgovarajuća terapija od lijekova do Pejsmejkera.
Kod angine pectoris Holter može biti od velike pomoći naročito ako se duže nosi sa ciljem da se uhvati snimak EKG-a u napadu bola kada su promjene najčešće i jedino vidljive.Kada napad prođe poslije nekoliko minuta EKG bude najčeće sasvim miran i bez vidljivih znakova bolesti.
Poremećaji ritma mogu da se jave i kod mladih osoba i kod onih koji se bave rekreacijom ili sportom.
Česti su poremećaji ritma kod oboljenja štitne žlijezde,kod anemija,kod stresa,kod upala srčanih struktura,kod koronarne bolesti i infarkta,kod srčanih mana,prolapsa itd…
Pomoću holtera može da se prekontroliše uspješnost rada Pejsmejkera u suzbijanju aritmija i slično.
Zbog svega toga apliciramo HOLTER.Ova metoda je bezbolna i jedino što pacijent osjeća su zalijepljene elektrode na koži.
Rezultat Holtera se očitava najčeće brzo poslije nošenja i rezultat se uz pismeni izveštaj objasni direktno pacijentu.
HOLTER KRVNOG PRITISKA
Krvni pritisak mjerimo odgovarajućim stndardnim aparatima.Koriste se različiti oblici elektronskih mjerača KP koji automatski mjere sistolni, dijastolni krvni pritisak i puls.Ovi aparati često pogriješe zbog grešaka pri mjerenju ili lošije tehnike. U upotrebi su još i mehanički aparati sa kazaljkom ili živinim stubom.
Rezultati mjerenja često su podložni uticaju stresa i razmišljanja o bolesti naročito u kućnim samomjerenjima. Često se dešava da se kod nekih ljudi koji imaju normalan pritisak on povećava kada dođu kod ljekara. To je „pritisak bijelog mantila“za koji nije potrebna terapija ali je potrebno uraditi 24 h
HOLTER krvnog pritiska kako bi se potpuno riješila dilema. Za to postoji digitalni aparat koji se montira na nadlakticu i koji vrši mjerenje krvnog pritska,pulsa i arterijske krutosti na 24 ili 48 h.Mjerenja se vrše na period koji ljekar zadaje u saradnji sa pacijentom, a kreće se od 10 do 180 minuta. To je do sada najsavršeniji i najprecizniji uređaj koji sam odrađuje sve, a vrijednosti registruje u digitalnoj formi u unutrašnjoj memoriji.
Jedino što se osjeti to je povremeno nježno zujanje i stezanje nadlaktice u fazama mjerenja.
Holterska mjerenja u toku sna do sada nisu imala značajnijeg uticaja na spavanje pacijenta i odvijala su se relativno lako.
Holter krvnog pritiska je potrebno uraditi u svim slučajevima sumnje ili postojanja hipertenzije makar jednom godišnje i onda kada započinjemo terapiju hipertenzije, kada kontrolišemo uspješnost postojeće terapije, kada mijenjamo terapiju i u svim slučjevima povećanja, smanjenja ili oscilacije krvnog pritiska